Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Καινούργια αρχή!

Επιστροφή στην Αθήνα, μετά από μια δεκαετία.

Καινούργια πόλη, καινούργια δουλειά, καινούργιο σπίτι.

Το τελευταίο διάστημα είχε πολύ τρέξιμο, πακετάρισμα, ξεπακετάρισμα, κούτες, βαλίτσες και μεταφορικές.

Είχε και πολύ έντονες στιγμές. Αποχαιρετισμούς με ανθρώπους που για χρόνια ήταν στην καθημερινότητα μου και που κάποιους απ' αυτούς ίσως δεν ξαναδώ ποτέ. Συγκινήσεις, κλάματα, αγκαλιές, ευχές και υποσχέσεις "δεν θα χαθούμε".

Είχε μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό και ανακούφιση που ξαναβρήκα τους ανθρώπους που αγαπώ, που είμαι πια κοντά σε γονείς, αδέρφια, ξαδέρφια, κολλητές! Και είναι όλοι εδώ δίπλα μας, με αγάπη, αγκαλιές, χαμόγελα και καλωσορίσματα!

Το μικρό φραουλάκι ζει τις αλλαγές με αξιοθαύμαστη προσαρμοστικότητα ή τουλάχιστον έτσι δείχνει. Πιστεύω νιώθει ότι είμαι κι εγώ χαρούμενη και ήρεμη. Αναφέρει τους φίλους της αλλά δεν ζητάει να τους δει. Το ίδιο και τον χερφάδερ. 

Ζούμε πια σε μεγάλη απόσταση που δεν επιτρέπει συχνές συναντήσεις και που θα κάνει τα διαστήματα απουσίας αρκετά μεγάλα. Αυτό ήταν η μοναδική μου επιφύλαξη στο να επιστρέψουμε στην Αθήνα και παραμένει το κυριότερο άγχος μου. Μετριάζει την χαρά μου η σκέψη πως με την δική μου επιλογή να επιστρέψουμε στερώ από την μικρή την συχνή επαφή με τον μπαμπά της. Σύντομα θα τον επισκεφτεί και λόγω του καλοκαιριού, των διακοπών και των συνθηκών με τις δουλειές μας θα μείνει μαζί του για πολύ καιρό. Ίσως για ένα μήνα. Από την μια δεν ξέρω αν αντέχω τόσο καιρό μακριά της, από την άλλη έχει ήδη ένα μήνα να δει τον μπαμπά της και σκέφτομαι ότι το έχει και αυτό ανάγκη. Πως είναι καλύτερα για εκείνη να περάσει αυτό το διάστημα με έναν γονιό παρά με παππούδες και γιαγιάδες το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Πως μετά δεν ξέρουμε ακόμη πότε θα τον ξαναδεί.

Όπως και να το κάνουμε δεν είναι το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο να έχουν χωρίσει οι γονείς σου. Το να ζουν και πολύ μακριά ο ένας από τον άλλο, επιτείνει κάπως την δυσκολία και δημιουργεί διάφορα πρακτικά ζητήματα. Ελπίζω με καλή διάθεση, φροντίδα και βοήθεια για το πως πρέπει να χειριστώ συγκεκριμένα θέματα να πάνε όλα καλά και να παραμείνει όσο γίνεται χαμογελαστό και ανέμελο το φραουλάκι.

Κι ακόμα κάτι: 

(1) Αυτά ήταν τα νέα μας και οι λόγοι παραμέλησης του μπλογκακίου, αν συνεργαστεί και ο πάροχος του ιντερνετ θα είμαι πιο τυπική στο εξής.

(2) Μαζί με όλα αυτά ψάχνουμε και παιδικό σταθμό για το Σεπτέμβρη. Ένα χώρο που να νιώθει ασφαλής και χαρούμενη όσο θα είμαι στην δουλειά. 








Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...